برقدلنگاری یا الکتروکاردیوگرافی (به انگلیسی: Electrocardiography) به فرایند فرآورش برقدلنگاشت، الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب[۱] که نمودار ثبتشدهٔ تغییرات پتانسیل الکتریکی ناشی از تحریک عضلهٔ قلب است، گفته میشود. معمولاً با مخفف ECG یا EKG (مورد دوم مخفف واژهٔ آلمانیِ Elektrokardiogramm) مشخص میشود.
قسمتهای مختلف یک الکتروکاردیوگرام
دستگاه برقدلنگار (الکتروکاردیوگراف)، این نمودار را بر روی نوار کاغذیِ خطکشیشدهای که ویژهٔ این کار است، بهطور پیوسته ضبط میکند. اطلاعاتی که روی الکتروکاردیوگرام ضبط میشود نشاندهندهٔ امواج الکتریکی محرک قلب است. این امواج نمایشگر مراحل مختلف تحریکات قلبی هستند.
منحنی ای را که رسم میشود «الکتروکاردیوگرام» مینامند. پزشکان میتوانند از روی این منحنی به نحوه عمل قلب پی ببرند. هر منحنی شامل سه موج است. موج p کمی قبل از فعالیت الکتریکی دهلیزها، کمپلکس QRS کمی قبل از فعالیت الکتریکی بطنها و موج T استراحت بطنها را نمایش میدهد.